نرحب بکم بزوار الکرام/ اینجا جاده منتهی به عشق است
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۰۴۹۵۰
آری می‌خواهم عمود به عمود شما را به آنچه با دل‌وجان لمس کرده‌ام دعوت کنم. از 40 عمود قصه تنها 10 عمود باقی‌مانده است.عمود سی‌ویکم: به کربلا خوش آمدید
عمود سی‌ویکم: به کربلا خوش آمدید
تابلوی ورود به کربلا جلوی چشمانمان هویدا می‌شود، بالاخره رسیدیم، به نظرتان زیباتر از این چیزی وجود دارد؟! آری گویی حضرت عباس (ع) برای خوش آمد به زوار برادرش ندا سر می‌دهد «نرحب بکم بزوار الکرام.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عمود سی‌ودوم: قدم‌های آخر
هنوز در ابتدای شهر هستیم اما جمعیت آن‌قدر زیاد است که به‌سختی می‌توان قدم برداشت، گویی همه مقصدشان یک جاست، مقصد یک دوراهی است در بین‌الحرمین! نوای یا حسین لحظه‌ای قطع نمی‌شود، ما نیز همگام با جمعیت عمودهای آخر را طی می‌کنیم... آری عمودها نیز سر تعظیم در برابر این موج محبت فرود آورده‌اند..
عمود سی‌وسوم: یا بنت‌الحسین مددی
صدای فریاد مردی آن‌طرف‌تر همه نگاه‌ها را به سمتش می‌کشاند، مردی هراسان درحالی‌که نامی را صدا می‌کند و چشمانش دودو می‌زند اطراف را جستجو کنان سرک می‌کشد، کم‌کم مردم دورش جمع می‌شوند، عرب است اما متوجه می‌شویم دخترک پنج ساله‌اش را گم کرده است، عکسش را از گوشی نشان همه می‌دهد تا شاید یک نفر دیده باشد، همه بسیج می‌شوند برای پیدا شدن این گمشده؛ برخی نیز می‌خواهند این پدر را که در حال رفتن تا مرز سکته است آرام کنند اما مگر می‌شود.
کمی بعد زنی همراه با همان دختربچه به سمت مرد می‌دود، وقتی همدیگر را می‌بینند مرد محکم دخترش را در آغوش می‌گیرد و گریه می‌کند، زن هم همین‌طور؛ نگاهی به دورتادور این خانواده می‌اندازم و می‌بینم زوار در اطرافشان هم نظاره‌گر این صحنه‌ها هستند و با صدای آرامی گریه می‌کنند و اشک می‌ریزند، گویا دخترک برای لحظاتی در آن جمعیت دست والدینش را رها کرده و همین باعث جدایی‌شان می‌شود، اما بعد از لحظاتی که شاید برای آن خانواده عمری گذشته آنها را می‌یابد. نمی‌دانم چرا این صحنه‌ها مرا به یاد عصر عاشورا و گم شدن یک دختر و شام و خرابه می‌اندازد...
عمود سی‌وچهارم: شارع الحسین میعادگاه عشاق
در شارع الحسین هستیم. کنار خیابان در گوشه‌ای ایستاده‌ایم و از دور چشممان را دخیل گنبد و بارگاه حسین کرده‌ایم، جمعیت چنان زیاد است که جلوتر از این نمی‌توانیم برویم. آری اینجا جاده منتهی به عشق است...
عمود سی‌وپنجم: اینجا اشک حرف می‌زند
بهترین راه برای جلوگیری از برخورد با نامحرم سلام از راه دور است، پس از همان‌جا سلام می‌دهیم «السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِی اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِی بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ»
زوار را می‌بینم که با دیدن گنبد آقا دیگر طاقت نمی‌آورد و بر سر و سینه می‌زنند و فریاد یا حسینشان بلند است. آری اینجا اشک‌ها حرف می‌زند، اشک و اشک و اشک...
عمود سی‌وششم: خداقوت بر سربازان حسینی حشدالشعبی
در موکبی در همان حوالی مستقر می‌شویم، مثل همه موکب‌ها اینجا هم فعال است، زوار می‌آیند و می‌روند و خادمان حسینی همچنان فعال‌اند و ما قاصر از تقدیر آنها آری اجرشان را باید خدا بدهد و بس.
سربازان و نظامیان عراقی و نیروهای حشد الشعبی گروه گروه درحالی‌که لباس خدمت بر تن دارند از خیابان به سمت حرم رژه می‌روند و با مشت‌های گره کرده لبیک یا حسین می‌گویند.
امنیت این روزها در عراق مرهون زحمات این نیروهای خدوم است، پس می‌گویم خداقوت بر سربازان حسینی حشدالشعبی...
عمود سی‌وهفتم: امان از دل زینب...
دلم عجیب گرفته، با خود فکر می‌کنم به‌واقع چهل روز بی حسین بودن چگونه بر زینب گذشت، همیشه روزهای اربعین برای من یعنی یک کاروان خسته و زینب و یک کربلای بدون حسین...
من کربلا ندیده چنین ناله می‌کنم
زینب که دیده کرب‌و‌بلا را چه کرده است
آری در این روزها فقط باید گفت امان از دل زینب...
عمود سی‌وهشتم: یااباعبدالله، آمدم که فقط ببینی من هم آمده‌ام...
جمعیت میلیونی در کربلا باعث می‌شود تصمیم بگیریم از همان راه دور زیارت اربعین بخوانیم...جایی شنیدم آیت‌الله بهجت (ره) بر اساس روایات می‌فرمود: وقتی به سمت ضریح امام حسین (ع) می‌روید، بعضاً از یک جایی به بعد، دیگر جمعیت راه نمی‌دهد که جلوتر بروید، لذا همان‌جا را کنار ضریح و زیر قبّه در نظر بگیرید، همان‌جا دعا و زیارت خودتان را بخوانید و برگردید. فکر نکنید تا وقتی کنار ضریح نروید، زیارت شما قبول نیست!
پس ما هم مانند مردم عراق که این توصیه را خوب و دقیق رعایت می‌کنند، در همان خیابان منتهی به حرم رو به گنبد امام حسین (ع) سلام می‌دهیم و به نیت تمام کسانی که التماس دعا گفته‌اند زیارت اربعین می‌خوانیم قربه الی الله، زیر لب خطاب به حضرت می‌گویم: «یااباعبدالله، آمدم که فقط ببینی من هم آمده‌ام...»
عمود سی‌ونهم: دلم در بین‌الحرمین ماند
قصد برگشت داریم، بدون اینکه بین‌الحرمین را ببینم، بدون اینکه حرم حضرت ابوالفضل را ببینم، بدون زیارت از نزدیک حرم امام حسین (ع)، سخت است دل کندن اما می‌دانیم همین زیارت از دور هم مقبولشان است، پس دلمان را به مشبک‌های حرم حسینی گره کور می‌زنیم و از آنها مدد می‌خواهیم برای حسینی ماندن، از آن حضرت می‌خواهم که هیچ‌وقت این گره باز نشود...
عمود چهلم: به امید دیدار
کاروان کوچکمان به‌سختی دل می‌کند از شارع الحسین اما رفتنی باید برود، با اشک خداحافظی که نه، به امید دیدار مجددی می‌گوییم و رهسپار وطن می‌شویم.
در مسیر لحظه‌لحظه این سفر به‌یادماندنی جلوی چشمانم می‌آید، خاطراتی که برای همیشه در ذهن و قلب و روحمان جاودانه شد و سپاسگزارم از این‌همه تلاش و همت مردمان برای خلق این حماسه و در پایان باید گفت نشکر العراق...
رقیه ملاحسنی؛ خبرنگار ایکنا قزوین
انتهای پیاممنبع: ایکنا
کلیدواژه: ايكنا قرآن قزوين اربعين پياده روي اربعين عمود امام حسين ع كربلا نجف عراق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۰۴۹۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنایه عباس عبدی به سکوت اصولگرایان درباره مواضع تند مهدی نصیری
عباس عبدی در واکنش به اظهارات جنجال برانگیز مهدی نصیری گفت: مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.
به گزارش خبرآنلاین، ادعاهای اخیر مهدی نصیری در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی که خواستار آن شده بود اپوزیسیون شکاف بین مصطفی تاج‌زاده و رضا پهلوی را با یک اتحاد پر کنند، با واکنش‌هایی همراه شده است. او مدعی است که پادشاهی مشروطه و جمهوری‌خواهی می‌توانند متحد شوند.
عباس عبدی، تحلیلگر و فعال سیاسی اصلاح طلب، ضمن آنکه تاکید دارد «براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست»، می‌گوید؛ «مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.»
عبدی به سکوت اصولگرایان نیز کنایه می‌زند و می‌گوید؛ «واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند اما…»
مشروح گفتگوی عباس عبدی را بخوانید؛
آقای عبدی! پس از گفتگوی آقای نصیری با بی‌بی‌سی انتقادهای زیادی بویژه از سوی اصلاح‌طلبان داخلی مطرح شد، تحلیل شما چیست؟
واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند، آنان که درباره همه چیز برای اعلام موضع پا به رکاب هستند در این مورد سکوت کرده‌اند. ولی چون نمی‌خواهند به انتساب گذشته ایشان اشاره شود یا به این علت که به درستی گمان می‌کنند موضع‌گیری آنان فاقد نفوذ است زحمت این کار را بر دوش اصلاح‌طلبان انداخته‌اند.
عبور نصیری از منتهی الیه حکومت به منتهی الیه اپوزیسیون به سرعت رخ نداده استفکر می‌کنید که چرا آقای نصیری فرایند عبور از منتهی‌الیه حکومت را تا منتهی‌الیه اپوزیسیون طی کرده است؟ و چرا با ایشان برخورد نشد و به راحتی اجازه خروج هم داشتند.
واقعیت این است که گرچه عبور این فاصله از سوی آقای نصیری موجب تعجب است ولی خیلی هم فوری رخ نداده است و چند سال طول کشیده است. این پدیده در میان جناح اصولگرایان حاکم مسبوق به سابقه است و تا کنون افراد زیادی این مسیر را رفته‌اند.
علت هم این است که آنان از نزدیک شاهد موارد بی‌صداقتی یا توطئه‌چینی و دودوزه‌بازی و در نهایت عمق اندک افکار در آن سو هستند. ابتدا خود را توجیه می‌کنند و می‌گویند انشاالله گربه است ولی وقتی زیاد شد از درون خالی می‌شوند و کافی است یک تجربه منفی شخصی هم پیدا شود و به یکباره از آنها عبور نمایند.
درباره‌عدم برخورد و آزادی خروج هم بیش از آن که نکته‌ای متوجه آقای نصیری باشد مربوط به تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌های رفتاری جاری است که موجب می‌شود کسانی را برای زدن کوچکترین حرفی احضار کنند و برای انتقاد از حجاب اجباری چنین تحت فشار قرار گیرند، دیگران با بیان تندترین مواضع آزاد باشند. در واقع باید با همه همینگونه با سعه صدر مواجه شوند. امیدواریم که چنین شود. مبنای رفتار نباید سیاسی باشد باید قضایی محض باشد.
فارغ از اینها به نظر شما ایشان چرا رفت؟
ما وظیفه داریم همان را که گفته باور کنیم مگر این که شواهد دیگری در نقض آن بیان شود. ولی مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.
به نظرتان آن طرف از او استقبال خواهند کرد؟
پاسخ به این پرسش سخت است. آن طرف نیروهای پراکنده و با وابستگی‌ها و کارفرمایان سیاسی و فکری و حتی مادی گوناگونی هستند. بعلاوه در سطح اظهار نظر که افراد حرفهای خودشان را می‌زنند ولی در سطح همکاری بعید می‌دانم که با وجود چنین وضعی اعتماد کسی برای اقدام عملی جلب شود.
براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیستبه عنوان آخرین سوال فکر می‌کنید ایده او برای کسانی جذاب است؟
دنیای سیاست بیش از این که دنیای ایده‌ها باشد دنیای قدرت است. میان قدرت و ایده باید رابطه نزدیکی باشد. این حرف‌ها را دیگرانی هم در خارج زده‌اند ولی بسرعت به حاشیه رفته‌اند. در شرایط کنونی همان کسانی که علیه آنان حرف می‌زد، قدری از این فضا بهره‌مند می‌شوند.
به نظرم یک دو راهی قرار خواهد داشت که هر دو سویش زیان است. ولی ایده او بیشتر ناشی از این است که سیاست به امری شخصی تقلیل یافته و گویی اراده‌های افراد به تنهایی منشأ اثرات تعیین کننده است. بعلاوه براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست.
فارغ از این که با کدام‌یک موافق باشیم یا خوب بدانیم راه میانبری هم وجود ندارد. برخی خواسته‌اند تحت عنوان تحول‌خواهی راه میانه نشان دهند در حالی که تحول‌خواهی بر مضمون و محتوا تاکید دارد که هم می‌تواند شامل اصلاح‌طلب شود و هم برانداز. در حالی که این دو شیوه فعالیت سیاسی هستند. مثل زمان انقلاب که همه برانداز شدند با محتواهای کاملا متفاوت و حتی متضاد از یکدیگر. شیوه و راهبرد سیاسی قابل میانبر زدن نیست.
جاده کندوان یک طرفه شد